“In feite zoekt iedereen therapie of steun in muziek.”

24 oktober 2016

Interview met Sanne Hans Interview met Sanne Hans

In het teken van de Europese Dag van de Muziektherapie op 15 november, namen Loulou en Yanou namens de studentencommissie van de NVvMT een interview af met Sanne Hans. Sanne Hans, ook wel bekend van de band Miss Montreal, is een Nederlandse singer-songwriter wie momenteel op tv te zien is met o.a. haar eigen programma ‘Lieve S-S-Sanne’, waarin ze liedjes schrijft voor mensen met een bijzonder verhaal. Wij stelden haar een paar vragen met als thema: Muziek & Emotie.

Door Loulou Baudoin en Yanou Cantineau

In het programma schrijf je liedjes voor anderen. Wat betekent het voor jou om een liedje te schrijven voor iemand anders?

Heel veel. Niets is fijner dan mensen/fans blij maken met een cadeautje dat voor altijd blijft en recht uit mijn hart en nieren komt. Ik doe dit tien keer liever, dan kaartjes voor een show weggeven. Dat is ook leuk, maar dit is blijvend voor ons allemaal.       

De liedjes raken stuk voor stuk de mensen voor wie ze geschreven zijn. Wat doet het met jou om iemand te raken met jouw muziek?

Het doet best veel met mij. De opnames zijn allang klaar en veel cases tollen nog door mijn hoofd. Ik heb ook nog contact met een paar mensen omdat je toch in een zeer korte tijd een hechte band met elkaar krijgt want je moet je allebei helemaal openstellen. En dat brengt natuurlijk emoties met zich mee. Soms moet ik wel drie keer slikken tijdens het spelen van het liedje of spreek ik verkeerde worden uit die helemaal niet in mijn tekst staan, haha! Maar dat wordt vergeven. Iedereen staat even stil bij een situatie en dat kan veel doen als je het in de vorm van muziek uit.

Roepen de liedjes ook bepaalde emoties bij jezelf op? En als dit gebeurt, hoe ga je hiermee om?

Zoals ik al noemde, moet ik wel eens slikken, maar ik heb nooit echt gehuild tijdens opnames of iets dergelijks. Dit, omdat ik toch een programma maak en niemand mij hoeft te zien huilen elke keer, dus leer je er professioneel mee omgaan.

Hoe omschrijf jij de ‘kracht van muziek’, kijkend naar jouw programma?

De kracht is dat je woorden, die men heeft gezegd, letterlijk laat terugkomen in muziek. Zo slaat de tekst ECHT op hun situatie en voelt het heel fijn, alsof er geluisterd is naar hun verhaal. En melodie kan dit nog versterken ook. Ik zoek naar het meest simpele, qua tekst en melodie zodat alles meteen hard binnenkomt; dat men er niet bij na hoeft te denken. Gewoon benoemen zoals het is; dat is in dit geval de kracht van muziek denk ik.

In het programma geef je muziek aan mensen. Deze mensen kunnen in het lied hun verdriet kwijt of het geeft hen hoop. Songwriting wordt ook gebruikt binnen muziektherapie. Ben je bekend met muziektherapie? En hoe kijk je hier tegenaan?

Ik ben wel bekend met muziektherapie. Ik vind het iets heel moois en zou het zelf ook willen als ik dat nodig zou hebben. In feite zoekt iedereen therapie of steun in muziek. Maar bijvoorbeeld mensen met alzheimer kun je echt iets herkenbaars geven d.m.v. muziek, dat heb ik gezien bij mijn schoonfamilie. Echt prachtig. Het geeft iets veiligs en herkenbaars aan mensen die zich niet kunnen uiten.

Je hebt, net als een aantal bandleden van je band Miss Montreal, gestudeerd op het ArtEZ Conservatorium. Op deze school wordt ook de opleiding muziektherapie aangeboden. Wat heb je tijdens je studie meegekregen over de opleiding muziektherapie en in hoeverre gebruik je hier elementen van binnen jouw carrière als muzikant?

Ik heb heel veel meegekregen tijdens mijn opleiding van muziektherapie en de studenten. Een van mijn beste studievriendinnetjes, Chrissie, studeerde het ook en je ziet dat die studenten heel veelzijdig en ondernemend en vooral goed luisteren; iets waarvan muzikanten nog iets kunnen leren haha.

Wanneer je schrijft voor de band, houd je dan rekening met welke emotie je bij het publiek wilt oproepen? En op welke (muzikale) manier zorg je ervoor dat een bepaalde emotie hoorbaar wordt?

Ik heb dat niet zo vaak in de hand haha. Ik heb wel eens een idee of plan, maar dan groeit het toch ineens een hele andere kant op! Ik houd wel alles heel dicht bij mezelf; wie ik ben en wat ik voel. Daarom ben ik ook best een open boek. What you see is what you get; ook in mijn muziek. Ik was wel eens bang, nu ik zo gelukkig ben met mijn vriend, dat ik geen hartzeer liedjes meer zou kunnen maken, maar gelukkig hebben wij nog zat problemen op te lossen; net als ieder stel en kan ik mijn ei daar helemaal in kwijt hihi.

Wel is het zo, dat doordat ik zo veel heb geschreven voor anderen, ik weer heel veel inspiratie om me heen zie en langzaam steeds vaker weer mijn gitaar pak, thuis in de keuken. Als je zo druk bent, schiet dat er wel eens bij in. Ik voel me door dit programma weer gewaardeerd en mezelf. En dat doet me goed!

Dit interview is overgenomen uit het NVvMT Studentenmagazine Jaargang 1, nr. 1