In memoriam: Clare Macfarlane

Overlijden Clare Macfarlane

Op woensdag 16 april is collega muziektherapeut, Clare Macfarlane (56) overleden. Collega’s typeerden haar als betrokken, warm, positief, hartelijk en humoristisch vanuit een optimistisch levensvisie. Ze heeft veel van haar vrije tijd in de NVvMT (en al diens voorgangers) gestoken. Zo was ze bestuurslid vanaf midden jaren 90, was ze actief in de ‘Werkveldgroep Onderzoek Muziektherapie’ en was ruim 10 jaar lid van de klachtencommissie.

Clare was van grote waarde voor de ontwikkeling van muziektherapie binnen het forensische werkveld. Ze was expert in muziektherapeutische traumabehandeling binnen de penitentiaire psychiatrie. Ze ontwikkelde de Short term Music therapy Attention and Arousal Regulation Treatment, kortweg SMAART. Ze leerde patiënten met PTSS om ontregelde processen in zichzelf te beïnvloeden gebruikmakend van muziek. Ze startte haar (promotie)onderzoek naar de effectiviteit van deze interventie en schreef artikelen over de effecten ervan bij verschillende cliëntenpopulaties. Haar hart lag echter meer bij het direct werken met mensen dan bij onderzoek. Toen ze keuzes moest maken vanwege haar ziek zijn, gaf ze het wetenschappelijk werk op en bleef zo lang mogelijk met patiënten werken. Ook trainde ze collega muziektherapeuten om de SMAART-methodiek voor hun patiënten toegankelijk te maken. Haar heldere uitleg, haar enorme betrokkenheid, haar goede kennis van de literatuur, maar vooral haar compassie met anderen stelde haar in staat een geliefd muziektherapeut, (stage)mentor en docent te worden, zowel binnen Dienst Justitiële Instellingen, Codarts, de HAN en het NiM. Ze gaf lezingen op vele conferenties, verschillende opleidingen en inrichtingen over traumagericht werken. Daarnaast focuste ze zich op receptieve muziektherapie.

Met het overlijden van Clare verliezen we een zeer deskundig en geliefd muziektherapeut. We wensen alle mensen die haar dierbaar waren veel sterkte bij het verwerken van hun verdriet over haar heengaan.

Namens het bestuur van de NVvMT, Laurien Hakvoort